... czyli o siedzibie Muzeum Ziemi Wronieckiej
Budynek, w którym mieści się Muzeum Ziemi Wronieckiej, usytuowany jest w sercu Wronek, tuż przy rynku. Jest to najstarsza część miasta.
Obiekt wybudowano w połowie XIX wieku z przeznaczeniem na spichlerz. Teren na którym został postawiony, na początku XIX w. należał do G. Krantz oraz wdowy Grabowskiej, później trafił do rodziny Joseph. W II-połowie XX wieku obiekt użytkowali: wroniecka Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem” (magazyn płodów rolnych) i Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego (magazyn mebli).
Budynek jest umiejscowiony w głębi parceli przy ulicy Szkolnej, na wschód od rynku i na południowy zachód od zabudowań klasztornych.
Spichlerz został wzniesiony na planie prostokąta. Budynek jest dwukondygnacyjny z dwoma poziomami w poddaszu i piwnicą. Budulcem jest czerwona cegła ceramiczna oraz ciosany kamień polny wykorzystany do fundamentów. Oryginalnego wyglądu elewacji dodają podzielone pionowo, symetryczne względem siebie, płyciny, które zamknięte są w ośli grzbiet ozdobnymi, płaskimi łukami. Kształt ten przyjmują również okna drugiej kondygnacji. Otwory okienne osadzono regularnie w oddzielonych częściach. Wysoki, dwuspadowy dach budynku pokryty jest płaską dachówką, kładzioną podwójnie. W każdej połaci występują trzy okna powiekowe.
Budynek spichlerza jest podpiwniczony. Sklepienie piwnicy posiada formę kolebki i wsparte jest na dwóch rzędach filarów. Przy schodach zejściowych do piwnicy znajdują się dwie niewielkie nisze przeznaczone na świece.
Wewnątrz zachowano drewniane stropy belkowe wydzielające kondygnacje, wsparte na drewnianych słupach.
W zachodnim skraju północnej elewacji dobudowano współczesną dobudówkę, która prowadzi do wnętrza przez oryginalne, drewniane, dwuskrzydłowe drzwi z okuciami.
Ze względu na posiadane walory historyczno-architektoniczne spichlerz został objęty ochroną w formie wpisu do rejestru zabytków (nr rejestru A-523), na mocy decyzji z dnia 29 czerwca 1985r. (Opis architektoniczny budynku opracowano na podstawie karty ewidencyjnej zabytków WUOZ w Poznaniu)
Daria Wajdeman-Waszyńska
